കക്കയത്ത് പോയിട്ടുണ്ടോ?
കാലം ഉടലോടെ പാര്ക്കുന്ന
തടാകക്കരയില്?
പിടിതരാത്ത ഒരുത്തരത്തിന്റെ
ശ്മശാനത്തില്?
ബൂട്ടുകളുടെ ഒച്ച
ലാത്തി വീശുന്ന കാറ്റ്
കാക്കിയുടുപ്പിന്റെ പട
ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കരുതവിടെ.
കാണാതാവുന്നതൊന്നും
തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത
കയം കാണാം.
അതിന്റെ അപാരമായ ശാന്തത.
കണ്ണ് കൊണ്ട് അളന്നാല്
കക്കയം
ഒരു ക്യാമ്പിന്റെ പേരല്ല.
ഓര്മ കൊണ്ട് അളന്നാല്
കാണാത്ത കയവും.
ഇവിടെ നിന്ന്
ഓര്മകളിലേക്ക്
ഒരു തുരങ്കമുണ്ട്.
വേട്ടയ്ക്ക് വന്നവരെ
ഉറക്കിക്കിടത്തിയ കാടുണ്ട്.
അതിലെ പോയാല്
മഴ കൊള്ളുന്ന കുട്ടിയാവാം.
'മരിച്ചാലും മഴയത്ത്
നില്ക്കുന്ന കുട്ടി'
മതി
ആ ഒരൊറ്റ സ്നാപ്പ് മതി
കക്കയത്തിന്റെ ആല്ബത്തില്.
അതിലുണ്ട് പെയ്തു തീരാത്ത മഴ!
വീടെത്താത്ത കുട്ടികളുടെ
നടുക്കുന്ന ഉപമകള്
................................................
സമര്പ്പണം:' മരിച്ചിട്ടും നിങ്ങളെന്തിനാണ് എന്റെ കുട്ടിയെ മഴയത്ത് നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നത്' എന്ന നൂറ്റാണ്ടിന്റെ 'കവിത' എഴുതിയ ഈച്ചരവാര്യര്ക്ക്. അനേകം രാജന്മാരുടെ അച്ഛന്
അനുഭവം: കല്പ്പറ്റ നാരായണന്, വീരാന്കുട്ടി, ഗഫൂര് കരുവണ്ണൂര്, ഷാഫി എന്നിവരോടൊപ്പം ഒരു മഴക്കാലത്ത് കക്കയം കാണാന് പോയ ഓര്മ.